okuyazciz

SESSİZ FERYAT‏

Gülseren Aykanat


SESSİZ FERYAT‏

Yavas yavaş açılan gözkapaklarımla her güne başlar gibi sıradan bir güne başlıyordum . Her sabah gibi odama sızan güneş ışıkları gözümü kamaştırmıştı.Göz kapaklarımı tekrardan kapatmak istemiştim sonsuza kadar açılmasınlar diye ama olmayacagını biliyordum olmadıda zaten yine sokaktan sesler gelmeye başlamıştı. Öksüren halim amcanın sesi okula geç kalma endişesi içinde koşuşturan çocuk sesleri odamın içerisinde adeta beynimde çınlıyordu.Kapamak istedim kulaklarim duymak istemedim yine olmadi olamazdı zaten yatagimda hafiften sağa sola dönmek istedim ama dönemedim tabiki dönemezdim. Ne bekliyordum bilmiyorum ama ben umudumu firlatip atmamismiydim tabiki atmıştımda ama o beni gene bırakıp gitmemiş. Yatağımda bekledim sessizce oysa içimdeki fırtına koparan feryat figan ağliyan ses bir türlü dışarı yüzünü göstermiyordu gösteremezdi ki zaten .Yinede olsun zarar yok alışılması gereken ne varsa ben alışmıştım ben zorunlu kılınmıştım..
Kapinin hafif tıkırtısıyla bir çift gülen göz yüzüme dokundu. Usulca sokuldu sineme
-Uyandın mı yavrum ?
Sadece ona baktim cevap vermek istedim ama olmadi tabiki olamayacaktı.bu sesi taniyordum evet o benim annemdi başında yazması bembeyaz olan percemini yazmasinin icine sokuyordu.Gözleri gülüyordu ama göz altlari kırmızı ve şişti.üzerindeki hırkası bayağı eski duruyordu altındaki eteği çorapları yorgunluk bedenini esir etmişçesine omuzları çökmüş bir halde kapıda duruyordu. ona koşup sarılmak istedim ama yine olmadı. Önce kollarını uzatıp saçlarımı okşadı alnımı yüzümü öpüp kokladı yüzüme bakıp bakıp canım bebeğim deyip sarılıyordu bana
_Anne ya ne bebeği ben 28 yaşında koca bir delikanlıyım demek istedim ama diyemedim
annem özene bezene temizledi ellimi yüzümü üzerimi değiştirdi. Bir defa öööfff yoruldum bıktım senden demesini bekledim ama demedi söylemedi tam aksine
_ Hadi bakalım bebeğim şimdi yorganını hadi şimdide pijamalarını ölürüm ben yavruma sözleri yine dökülüyordu ağzından ölürüm ben yavruma diyordu öllürüüüm
_Niye ?Anne niye ben oğlun Samed sana bağıran seni tersleyen daha düne kadar senden utanan benim anne oğlun ama diyemedim sarılıp ellerine affet beni bile diyemedim oysa bunu söyleyebilecek durumdayken zamanım varken söyleyebilirdimde aaaaaaahhhhhh neden söylemedim eşşek beyinli samed yazıklar olsun sana ....
Annem bir ara durdu yoksa beni duydumu dememe kalmadan gözlerini gözlerime kilitledi yüzüme baktı baktı sanki bana bakmaya doyamıyordu.Daha sonrada iki elli ile yanaklarımı okşayıp
_ Yüce rabbim seni bana bağışladı şükür rabbime seni bana bağışladı o kazada sana bir şey olsaydı ben sensiz ne yapardım deyip beni öptü.
O an konuşamadığıma öylesine sevinmiştim ki eğer konuşabilseydim anneme diyecek bir kelime dahi bulamazdım ne diyebilirdimki anne senden izinsiz biriktirdiğin paralarını alıp okuldan kaçtım motor yarışlarına katıldım neyi neyi söyleyecektim düşünebiliyormusunuz sağlıklı iken yaptıklarıma karşılık annemin bana gösterdiği anlayış sevgi ve benim bir daha asla tadamayacağım ebeveyn duygusunu o bana anlatırcasına yaşatıyordu. Yavrusuna bakıyordu bır yumak kalakalmış kötürüm yavrusuna yüzü gülüyordu.Ama ben onun gizli gizli ağladığını biliyordum ona bir defa seni seviyorum dememiştim ama o beni ne kadar çok sevdiğini her an usanmadan tekrar ediyordu. ne vardı bir defa bende seni seviyorum anne diyebilseydim ama diyemedim . Artık söylemek istediklerimi söyleyemeyecektim ağzımdan çıkan o kadar kötu söz arasında bir tanede güzel sözcük olsaydı ama yoktu.NAFİLLEEEE nafile nafile ah
Beni hafif doğrultup
_Hava güzel hadi biraz dışarıyı izle hava al şimdi geleceğim deyip odadan çıktı odadan çıkışını gözlerimle takip ettim .
_Dur anne beni yanlız bırakma korkuyorum diyemedim utandım korkuyor olmaktan utandım oysa hiçte söylediklerinden ve yaptıklarından utanacak bir karektere sahip değildim.
Bütün bedenimi hareket etiremiyordum sadece gözlerimi oynatabiliyordum. Derlerdide ben inanmazdım gözler kalbin aynasıdır yalan söyleyemezlermiş bunu daha yeni anlıyorum. Yoksa onun içinmidir sadece gözlerimi hareket etirebiliyordum.Bu bana verilen bir ödülmü yoksa cezamıydı cevabını bildiğim bir çok soruyu sormaz olmuştum.Gözlerimi yıllarımı çocukluğumu geçirdiğim sokağımıza yöneltim yine her şey aynı idi gece yağmurla ıslanmış duvarlar hala ıslak ıslak bakıyorlardı yüzüme yapraklarını dökmüş bahçe ağaçlarının daları artık sağa sola salanmıyorlardı havada uçan bir kaç ufak kuştan başka sokakta hareket eden komşumuz Gamze teyzenin kedisi duvarın kenarında salına salına Gizem teyzenin mutfağından gelen yemek kokularına doğru yürüyordu.Patisinin adımları kokunun geldiği yöne doğru biraz daha hız kazanıyordu az ilerde ise Asiye teyzenin kiracısı Erhan üstünde hırkası balkonda sınavlarına hazırlanıyordu. Herzamanki gibi Onu gözlerimle uzaktanda olsa izledim. Taa uzaklardan gelmiş okumak için ailesi onunla gelememiş. Erhan Hem okuluna hem kendi ihtiyaçlarına yetişiyordu. Arada birde gelip bana kitap okuyordu. o kadar temiz bir yüreğe sahipti ki benim kötürüm halime aldırmadan sıkılmadan yanımda oturur. Bana okulunu arkadaşlarını anlatırdı hele birde ailesinden bahsedişi vardı ki görmelisiniz her anlatışında gözleri dolu dolu olurdu bazende bana yapmak istediklerini anlatırdı
_ Abi hayırlısından okulumu bitirip koşacağım bizimkilerin yanına öpeceğim annemin ellerini sarılacağım babama bak geldim baba okulumu bitirip geldim emeklerini boşa çıkarmadım öğretmen oldumda geldim diyeceğim derdi .Bunları söylerken erhan ın yanında olmalısınız ki o coşkuyu o heyacanı o haklı gururunu sizlerde hissedebilesiniz.
Öyle mutlu oluyordum ki o konuşurken bulunduğum yaşadığım her şeyden soyutlanıp onun hıssetiklerini adeta yaşıyordum taki geri dönüp kendime ve yaptıklarıma bakana kadar sonra husran viran kocaman bir harabe işte o BENDİM ve buna mahkum kılınmıştım.Hakketim mi belkide bilmiyorum yazgım mı belkide bu benim yazgım bilmiyorum ama emin olduğum tek şey yaptığım yanlışlarımı artık düzeltemeyecektim.Son bir fırsat son bir şans geri gelir mi acaba bulurmu beni söylemek istediklerimi söyleyebilecekmiyim HAYIR olmayacağını biliyordum.Yine güne aynı sabah aynı sokak aynı vicdan sızlamalarımla uyanacağım. Hiç kimseyle paylaşamayacağım sevinçlerim isteklerim özlemlerim idi Bir gün herkes gidecek her şey değişecek belkide her şey sona erecek ama değişmeyen ve bana müebet kılınanlar ise paylaştığım acılarım ve benimle üzülenler kalacak. Yanıbaşımda onlar üzülecekler bana bende onlara üzüleceğim onlara yaşanılmayacak acılar yaşatıp onların mutluluklarını umutlarını hayatlarını onlardan çaldığım için sonsuzluk çukurunda boğulacağım.Beni alıp giden kara gemi annemin geldiğini görünce salıverdi beni acilen annem
_Hı oğlum hava aldınmı biraz hadi gel şimdi kapatalım pencerelerimizi üşütmeyelim oldumu hadi gel sana yemeğini yedireyım hadi aç bakalım ağzını hadi yavrum
_Ana can ana bastığın yerlerine yüz sürem kapında kölen olam anam affetme beni ben senin sevgini hakedecek ne yaptımda sen bu kadar bana kol kanat gerdin de koyamadın git diyemedin. Annem demek istediklerimi anlamışçasına yüzüme bakıp
_A boncuk gözlü kara benli oğul belki sen utandın anandan yüz çevirdin kızdın bağırdın anlayıp dinlemeden ağlattın beni ama SEN BENİM YAVRUM BEN SENİN ANNENİM evlat ölür gider toprağından bin evlat doğar ana ölür toprak olur topraktan çıkan her filiz evladım avladım diye niyaz eyler durur. Anne ölünce evladı ağlar dövünür ama evladı ölen annenin yüreği alev olur sarar dağı bayırı taşı toprağı şu koca dünyada o alevi söndürecek ne bir damla su nede yarasına derman olacak bir merhem bulunur .Sen ne yaparsan yap sen benim kabulümsün a oğul her zaman rabbime şükrederim senin için küçük bebeğim deyip beni sardı ben ona derdimi anlatmadan o anlamıştı halimi ben onun kıymetini bilememiştim ama o beni başına taç yapmıştı.O benim annemdi ona seni seviyorum diyememiştim ama o ikimizin yerine söylüyordu.çünkü o benimdi benim kalacak yeganemdi.çünkü o bir anneydi.

GÜLSEREN AYKANAT 


   

© Sessiz Feryat hikayesi Gülseren Aykanat'ın izni ile bu sitede yayınlanmaktadır.Kendi ve Sitemizin izni olmadan kopya edilemez, başka yerde yayınlanamaz. 
Yayın hakkı © www.okuyazciz.tr.gg 2009
Bilgi için iletişimi kullanın

Kullanıcı adı:
Şifre: